Pasif-agresif kişilik bozukluğu, kendi isteksizliklerini ve öfkelerini açıkça ifade etmeyen ancak pasif veya dolaylı yollarla karşı çıkan kişisel bir bozukluktur.
Pasif-agresif kişilik bozukluğunun kesin yaygınlığı belirsizdir ancak bu bozukluk klinik olarak tanımlanmış nadir bir durumdur; belirli prevalans verilerine ihtiyaç vardır.
Tedavi genellikle psikoterapi (örneğin, bilişsel davranış terapisi) ve grup terapileri aracılığıyla duygusal ifade ve problem çözme becerilerini geliştirme, ilaç tedavisi kullanılabilir.