Çocuklarda Selektif Mutizm (Seçici Konuşmazlık) Nedir?

Selektif Mutizm

Selektif Mutizm, çocukların normalde konuşmaları gereken ortamlarda sürekli olarak konuşmaması, fakat başka ortamlarda konuşmasıdır. Yani çocuğun konuşma becerisi olmasına rağmen seçtiği ortamlarda konuşmama halidir. Çocuğun evdeki hali ile dış dünya arasında fark vardır. Örneğin, bu çocuklar evlerinde anne- baba ve kardeşleriyle konuşurken; okula başladıklarında öğretmenleriyle ya da tanımadıkları ortamlarda tanımadıkları yetişkinlerle konuşmamaktadır. 

Bu çocuklarda  sözel olarak konuşmak yerine, jest ve mimik kullanımı, kafa sallama ya da fısıltılı konuşmalar görülmektedir. 

Selektif mutizme genel olarak kendini ortaya koymada zorluk, küçük düşmekten korkma, performans kaygısı ve okula gitmek istememe eşlik eder. Evde ise ebeveynleri kontrol etme ve karşı gelme görülür. Kaygı seviyeleri çok yüksek olduğu için yanlarında güvenlik sağlayıcı nesne taşıyabilirler ve okulda düşük akademik başarıya neden olabilir. 

Genellikle “hata yapabilirim”, “kendimi koruyamam” ve "güvende değilim” gibi negatif düşünceler hakimdir. 

Selektif Mutizm’in oluşum nedenleri genetik faktörler, güvensiz ev ortamı, aşırı korumacılık ve kontrolcü anne/ baba tutumları, sıkı bağlanmalar ve ailede dış dünyaya ve yabancılara güvensizlik, iletişim eksikliği gibi özellikler görülmektedir. 

Aileler bu durumda nelere dikkat etmelidir?

• çocuk konuşması için zorlanmamalı
• aşırı korumacılık azaltmalı 
• öğretmenler öğrencilere destek olabilecek arkadaşlar bulabilir.
• evde gücü ve kontrolü hissedeceği oyunlar oynanabilir.

Kaynakça:

Bulut, S. (2008). Seçici Konuşmazlık: Sebepleri ve Tedavi Yaklaşımları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.17, 2008-2.